پراکنش گربه شنی در جهان طبق نقشه iucn ، گربه شنی - طبق این نقشه - در یمن ، اسرائیل و پاکستان منقرض شده است ، همچنین اکثر نقاطی که به عنوان زیستگاه احتمالی گربه شنی در ایران از سوی iucn در این نقشه آمده است ، جزء نقاط مستند حضور گربه شنی در ایران است (رنگ زرد) ، همچنین نقاط بنفش زیستگاه فعلی گربه شنی در جهان را نشان میدهد. منبع
هنگامی که در سالهای 1855 و 1856 اولین گروه اکتشافی نظامی فرانسوی به منطقه شمال صحرا در قاره آفریقا رسیدند ، به همکار طبیعی دانشان ویکتور لوچه برخورد کردند. ویکتور لوچه بود که برای اولین بار هنگامی که تپه های شنی شرق الجزایر ( در منطقه Negoussa در نزدیکی مرز لیبی ) را میپیمود ، گربه شنی را شناسایی و گزارش کرد. لوچه گربه را به پاسداشت فرمانده گروه اکتشافی Commandant Margueritte با نام Felis margarita نامگذاری کرد.
بعدها در سال 1927 ، پستاندار شناس روس ، Ognev گربه ای را توصیف کرد که از ترکمنستان بدست آمده بود و شباهتی غیر قابل انکار به گربه شنی لوچه داشت .
فاصله بین ترکمنستان و الجزایر حدود 5000 کیلومتر بود ، آیا این دو گربه واقعا به یک گونه تعلق داشتند ؟ یا اینکه به دلیل تشابه زیستگاهی به یک صورت تکامل یافته بودند ؟ در سال 1938 پکک (R Pocock) زیست شناس شناخته شده موزه بریتانیا مقاله ای در مورد گربه شنی چاپ کرد ، وی در این مقاله تاکید کرد که دلیل شباهت زیر گونه ترکمنستان و الجزایر ، تکامل جداگانه است . این داستان باقی بود تا ولفرد تزینگر ، کاشف و نویسنده ، پوست یک گربه شنی را از صحرای ربع الخالی در رملات الغفا آورد و ثابت کرد که گربه شنی ترکمنستان و الجزایر دو گونه جدا نیستند ، بلکه با یکدیگر ارتباط دارند.
پراکندگی
زیستگاه گربه شنی شامل محدوده جغرافیایی بسیار وسیعی است . شبه جزیره عربستان ، پاکستان ، منطقه صحرا در شمال آفریقا و آسیای میانه ( مقاله در سال 2004 نوشته شده است و به ایران در آن اشاره نشده است – مجله گربه سانان) ولی در حقیقت گربه شنی در هر منطقه شن روان که پوشش گیاهی داشته باشد میتواند زیست کند. گربه شنی در بازه دمایی 25- تا 50 درجه سانتیگراد را تجمل میکند. اگر آب در دسترس باشد ، مینوشد ولی اگر در دسترس نباشد تمام مایعات مورد نیازش را از شکارش تامین می کند.
گربه شنی از گربه اهلی بسیار کوچکتر است و وزنش تنها به 1.5 تا 3.4 کیلوگرم میرسد. پوستی زرد تا شنی رنگ دارد که نوارهای سیاه رنگی بر روی آن دیده میشود. گربه چشمهای بزرگ دارد و گوشهای که میتواند به جلو و پایین بچرخد تا صدای شکار را شناسایی کند. شنوایی گربه شنی بسیار قوی است .
تمبر پستی گربه شنی در الجزائر
نکته جالب اینجاست که پرده صماخی گربه شنی بسیار توسعه یافته است ، به نظر میرسد دلیل آن شنیدن صدای حیواناتی است که زیر سطح شن حرکت می کنند.
گربه شنی همچنین نسبت به جثه اش دندان شنی بزرگی دارد.
اما یکی دیگر از مشخصه های گربه شنی پاهایش است . کف پای گربه شنی با لایه موی سیاه رنگی که از کف پا رشد میکنند پوشیده شده است ، این پوشش کف پا را از گرمای سوزاننده شنها حفظ می کند. موهای کف پای گربه شنی ، رد زنی این گربه را بسیار سخت میکند ، زیرا این موها رد را مخدوش میکنند. پنجه ها تنها اندکی جمع می شوند و بنابراین چندان تیز نیستند ، گربه شنی در بهترین حالت میتواند 30 تا 40 کیلومتر بر ساعت روی شن سرعت بگیرد.
ادامه و منبع در مطلب بعدی