قزل آلای دریاچه ، تصویر از nps .
در مطلبی که قبلا در مورد توماس موران ، نقاشی که با کشیدن تابلوهای زیبا از طبیعت یلو استون ، نقشی مهم در شناساندن پارک ملی یلو استون به مردم و قانونگذاران آمریکا و در نتیجه زمینه سازی برای حفاظت اولین پارک ملی جهان داشت به مسئله قزل آلای دریاچه به صورت گذرا پرداختم .
حال می خواهم کمی بیشتر در مورد یکی از مداخلات مهم بشر در ورود گونه های مهاجم بنویسم .
توماس موران در آن سفر اکتشافی اش به یلو استون در سال 1871 در دفتر خاطرات روزانه اش می نویسد ، قزل آلا های یلو استون زیبا ترین قزل آلا هایی هستند که وی تا به حال دیده است . این قزل آلا ها البته قزل آلای دریاچه هستند .
قزل آلای قاتل ، تصویر از nps
قزل آلای قاتل تنها قزل آلای بومی دریاچه یلواستون است . بقیه قزل آلا ها یعنی قزل آلای دریاچه ، قهوه ای ، بروک و قزل آلای رنگین کمان بعدا به آب های یلو استون معرفی شدند .
آمار قزل آلای قاتل ، Cutthroat trout ، (بومی یلواستون) ، به حدود 10 درصد تعداد قبلی اش سقوط کرده است ، خشکسالی طولانی ، بیماری های انگلی و از همه مهمتر حضور قزل آلای دریاچه عامل این تاثیر شگرف شناخته شدند .
قزل آلای دریاچه (Lake trout) بومی آلاسکا ، کانادا ، نیوانگلند و قسمتهایی از مونتاناست . احتمالا بوسیله ماهیگیران برای افزودن به ارزش شیلات آبهای یلواستون به صورت غیر قانونی به یلو استون اضافه شده است . از توالی ژنتیکی قزل آلاهای دریاچه صید شده در یلو استون حدس زده می شود که احتمالا در دهه 1980 میلادی عمدا به یلو استون آورده شده است .
قزل آلای قاتل طعمه مهمی برای حیوانات یلو استون بوده است . قزل آلای قاتل در عمق کم زندگی و تولید مثل می کند بر خلاف قزل آلای دریاچه که نواحی عمیق را ترجیح می دهد و بنابر این از دسترس خرسها دور میماند . قزل آلای دریاچه شکارچی حریصی است ، تخمین زده می شود 30 درصد رژیم غذایی یک قزل آلای دریاچه بالغ را قزل آلای قاتل تشکیل میدهد . بر اساس همین تخمین برآورد شده است یک قزل الای بالغ دریاچه در سال می تواند تا 41 قزل آلای قاتل را بخورد.
برای بسیاری از صیادان یلواستون ، مانند خرسهای گریزلی و عقاب سرسفید ، قزل آلای قاتل قسمت مهمی از رژیم غذایی را تشکیل می دهد .
بیشتر شکارچیان نمیتوانند از قزل آلای دریاچه تغذیه کنند . زیرا قزل آلای دریاچه در عمق بیشتری زندگی میکند ، در دریاچه تخم ریزی می کند (بر عکس قزل آلای قاتل که در آبهای کم عمق تخم ریزی می کند و در همین هنگام تخم ریزی در تعداد زیاد توسط خرسهای گریزلی شکار می شود .) و همچنین سایز بزرگتری دارد.
صید انبوه قزل آلای دریاچه در پارک ملی یلو استون ، تصویر از nps
در حال حاضر مدیریت پارک ملی یلو استون ، اقداماتی برای مبارزه با کاهش جمعیت قزل آلای دریاچه انجام می دهد. ماهیگیری ورزشی در دریاچه یلواستون آزاد است ، اگر شما یک ماهی قزل آلای قاتل را صید کنید موظفید آنرا به دریاچه برگردانید . اما چنانچه یک قزل آلای دریاچه صید کنید موظفید آن را از بین ببرید.
در سال 2009 ضمنا پارک ملی یلو استون یک قرارداد تجاری برای صید ماهی قزل آلای دریاچه منعقد کرد. از سال 1994 تا کنون 2.4 میلیون قزل آلای دریچه از دریاچه یلو استون حذف شده اند . تنها طی سال 2016 تعداد 366400 قزل آلای درچه در یلو استون حذف شدند.
علاوه بر آن سازمان پارک ملی شروع به تحقیقاتی در مورد نحوه زندگی قزل آلای دریاچه و محل های مورد استفاده آن و جابجایی های فصلی نمود تا بتواند با آسیب کمتری به قزل آلای قاتل آنرا صید کند. بدین جهت در سال 2011 تعداد 300 قزل آلای دریاچه مجهز به فرستنده شدند و مجددا در دریاچه رها شدند. نتایج این بررسی کمک میکند تا محل تخم ریزی قزل آلای دریاچه را شناسایی و با بهره وری بیشتری آنرا صید کرد.
در اقدام جالب توجه دیگری در سال 2013 پارک ملی یلو استون با همکاری دانشگاه ایالتی میشیگان ، اقدام به علامت گذاری 2400 قزل آلای دریچه نمود ، تا کنون 85 درصد از این ماهی های علامت گذری شده صید شده اند که نشان دهنده واقعیت آزار دهنده ای هستند ، بررسی سایز این ماهی ها نشان میدهد درصد موفقیت صصد ماهی های بالغ که بیشتری تغذیه را از قزل آلای قاتل دارند کمتر از ماهی های نابالغ است . واقعیتی که قبلا هم بیم آن میرفت .
یک ماهیگیر ورزشی در یلو استون ، از 4 میلیون بازدید کننده سالانه یلواستون ، 50 هزار نفر در پارک ماهیگیری می کنند ، تصویر از nps
ماهیگیری و ماهی قزل آلای یلواستون در حقیقت قسمتی از تاریخ یلو استون اند . سالها قبل از تاسیس پارک ملی یلو استون ، ماهیگیری یکی از اصلی ترین دلایل بازدید از پارک ملی یلو استون بوده است ، مدیریت فعلی پارک با توجه به این مسئله هنوز اجازه ماهیگیری ورزشی را به عنوان یک سنت در پارک ملی یلواستون صادر می کند .
در هر حال بر آورد شده است ، چنانچه با همین شدت مبارزه با قزل آلای دریاچه ادامه یابد ، جمعیت آن تا سال 2025 به مقداری کاهش می یابد که تنها یک اثر جانبی روی قزل آلای قاتل داشته باشد ، ولی هرگز ریشه کن نخواهد شد. در حال حاضر تحقیقات بیشتر بر روی نواحی تخم ریزی قزل آلای دریاچه متمرکز شده است تا موثرترین آسیب را به جمعیت قزل آلای دریاچه وارد کند.
منبع : شماره 43 مجله گیتا نما (اختصاصی یلو استون) که قبلا هم در موردش نوشته بودم و nps .